چهل و دو ...

پ ن :ادم بی پناه که می شود به هرچیزی دست می اویزد مثل امروز که تصمیم گرفتم . برای اولین بار در زندگیم ،تو یکی از پیج های اینستا درخواست فال بدهم 

قصه زندگی من شبیه فیلم ها نبود ..کسی پشت تلفن در لفافه گفت که طلا ها را گرو کشیدند که راضی شوی به طلاق توافقی ..جگرم سوخت اما گفتم نه ..گفتم راضی نمی شوم .اما هنوز اقدامی نکردم ..راستش را بخواهید نمی خواهم من شروع کننده این جنگ باشم ..این جنگ باخت است در هر صورت ..

نمی دانم ..هیچ چیز نمی دانم ..سرم درد می کنه ...انگاری که سنگین است ..سنگین ..

فقط فکر می می کنم من دومین دختری بودم که او دلش را شکاند ..فکر می کنم چطور نماز می خوانی ..چطور شب ها می خوابی ...

برای عادله نوشتم اگه مرده بود هم بعد چهل روز باید رخت سیاه از تن بیرون می کردم ..فکر کردم که کاش مرده بودم .کاش مرده بودی..